چشمم به انتظار تو تر شد نيامدي

اشكم شبيه خون جگر شد نيامدي

گفتم غروب جمعه تو از راه مي رسي

عمرم در اين قرار به سر شد نيامدي

تا خواستم به جاده ي وصل تو رو كنم

غفلت مرا رفيق سفر شد نيامدي

در مسجديم وطاعت اين ماه شغل ماست

بي قبله هر نماز به سر شد نيامدي

اين نفس بد مرام مرا خوار و زار كرد

روز و شبم به لغو سپر شد نيامدي

رسوايي گداي تو از حد گذشته است

عمرم به هر گناه هدر شد نيامدي

از ما گناه سر زد و تو شاهدش شدي

ديدي دلم به راه دگر شد نيامدي

خسران زده كسي است كه از يار غافل است

بي تو دعا بدون اثر شد نيامدي

از ما كه منفعت نرسيده براي تو

هر چه ز ما رسيده ضرر شد نيامدي

گفتيم لا اقل سر افطار مي رسي

ديده به راه ماند و سحر شد نيامدي

احسان محسني فر

منیع: http://maktab-zakerin.blogfa.com

امام زمان
گاهی خیال میکنم از من بریده ای
بهتر ز من برای دلت برگزیده ای
از من عبور میکنی و دم نمیزنی
تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای
یک روز میرسد که به آغوش گیرمت
هرگز بعید نیست خدا را چه دیده ای

يا رب که کارها همه گردد به کام ما                   نور حضور خويش فروزد امام ما

ما باده ى محبت او نوش کرده ايم                    اى بى خبر ز لذت شرب مدام ما

هرگز نميرد آنکه ازين باده زنده شد                    ثبت است بر جريده ى عالم دوام ما

اى باد اگر به کوى امام زمان رسى                   زنهار عرضه دار به پيشش پيام ما

گو همتى بدار که مخمور فرقتيم                       شايد برآيد از مى وصل تو کام ما

از اشک در ره تو فشانديم دانه ها                     باشد که مرغ وصل بيفتد بدام ما

فيضت به صبح وشام ز جان مى کند سلام         پيکى کجاست تا برساند سلام ما

عصر

یک جمعه ی دل گیر، دلم گفت بنویسم که چرا عشق به انسان نرسید است؟

چرا

آب به گلدان نرسیده است؟ چرا لحظه ی باران نرسیده است؟

و هر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است، به ایمان نرسیده است  و غم عشق به پایان نرسیده است.

بگو

حافظ دل خسته ز شیراز بیاید. بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است؟

چرا

کلبه احزان به گلستان نرسیده است؟

دل

عشق ترک خورد، گل زخم نمک خورد، زمین مرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد، فقط برد، زمین مرد، زمین مرد ، خداوند گواه است، دلم چشم به راه است، و در حسرت یک پلک نگاه است.

ولی

حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی، برسد کاش صدایم به صدایی...

عصر

این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بی دل آشفته شود حس.

تو

کجایی گل نرگس؟

به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی است زجنس غم و ماتم، زده آتش به دل عالم و آدم.

مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم عظمی به تنت رخت عزا کرده ای؟ ای عشق مجسم!

که به جای نم شبنم بچکد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت؟

نکند باز شده ماه محرم

که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت؟

به فدای نخ آن شال سیاهت. به فدای رخت ای ماه!

بیا

صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه و این بزم توئی.

آجرکالله!

عزیز دو جهان یوسف در چاه ،دلم سوخته از آه نفس های غریبت.

دل

من بال کبوتر شده خاکستر پرپرشده، همراه نسیم سحری روی پر فطرس معراج نفس گشته

هوایی و سپس رفته به اقلیم رهایی، به همان صحن و سرایی که شما زائر آنی و خلاصه

شود آیا که مرا نیز به همراه خودت زیر رکابت ببری تا بشوم

کرب و بلایی؟

بهخدا در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد ، نگهم خواب ندارد، قلمم گوشه دفتر غزل ناب

ندارد، شب من روزن مهتاب ندارد.

همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق بیچاره ی دلداده ی دلسوخته ارباب ندارد...

توکجایی؟ تو کجایی؟

شده ام باز هوایی، شده ام باز هوایی

روزی هزار بار که شکر خدا کنیم 
شاید که حق آمدنش را ادا کنیم
شب های ماتم آمده باید که خویش را
آماده تا برای دو ماه عزا کنیم
امسال هم بدون تو سرزد هلال غم
کی با رخ تو دیده به این ماه وا کنیم
ما عهد کرده ایم، به هر بزم روضه ای
اول برای روز ظهورت دعا کنیم
صاحب عزا بیا که به اذن نگاه تو
در سینه باز خیمه ماتم بپا کنیم
دستی بده که سینه زن نوحه ها شود
اشکی بده که خرجی این دیده ها کنیم
شاگرد مکتب شهدا و ولایتیم
هیهات اگر که بیرقتان را رها کنیم
یک روز میرسد که همه در جوار تو
عزم زیارت نجف و کربلا کنیم
***محمد علی بیابانی***

http://tishehayeashk.parsiblog.com

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن                                 

                                  گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن

گفتم به نام نامیت هر دم بنازم                                 

                                  گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

گفتم که دیدار تو باشد آرزویم                                 

                                  گفتا که در کوی عمل کن جستجویم

گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن                                 

                                  گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن

گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن                                 

                                  گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن

گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن                                 

                                  گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن

گفتم ز حق دارم تمنای سکینه                                 

                                  گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه

گفتم رخت را از من واله مگردان                                 

                                  گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان

گفتم به جان مادرت من را دعا کن                                 

                                  گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن

گفتم ز هجران تو قلبی تنگ دارم                                 

                                  گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم

گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن                                 

                                  گفتا به آب دیده دل را شستشو کن

گفتم دلم از بند غم آزاد گردان                                 

                                  گفتا که دل با یاد حق آباد گردان

گفتم که شام تا دلها را سحر کن                                 

                                  گفتا دعا همواره با اشک بصر کن

گفتم که از هجران رویت بی قرارم                                 

                                  گفتا که روز وصل را در انتظارم

اللهم عجل الولیک الفرج

منبع:http://www.saaer.org

دلم قرار نمی گیرد از فغان بی تو

سپندوار زکف داده ام عنان بی تو

ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ

ز جام عشق لبی تر نکرد جان بی تو

چو آسمان مه آلوده ام ز تنگ دلی

پر است سینه ام ز اندوه گران بی تو

نسیم صبح نمی آورد ترانه شوق

سربهار ندارند بلبلان بی تو

لب از حکایت شبهای تار می بندم

اگر امان دهدم چشم خون فشان بی تو

چو شمع کشته ندارم شراره ای به زبان

نمی زند سخنم آتشی به جان بی تو

زبی دلی و خموشی چون نقش تصویرم

نمی گشایدم از بی خودی زبان بی تو

عقیق صبر به زیر زبان تشنه نهم

چو یادم آید از آن شکرین دهان بی تو

گزارش غم دل را مگر کنم چو امین

جدا ز خلق به محراب جمکران بی تو

منبع:http://www.tebyan.net

شعر محراب جمکران سرودۀ مقام معظم رهبری

::: محراب جمكران :::

دلم قرار ندارد از فغان ، بی تو

سپندوار  ز کف داده ام عنان ، بی تو

ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ

ز جام عیش لبی تر نکرد جان ، بی تو

چون آسمان مه آلوده ام ز تنگدلی

پر است سينه ام از اندوه گران ، بي تو

نسيم صبح نمي آورد ترانۀ شوق

سر  بهار   ندارند   بلبلان   ،   بي تو

 منبع:http://leader-khamenei.com